Krzysztof

Aleksander Minkowski miał być jednym z młodych gniewnych pamiętnego roku ’56, szybko stał się ich biografem. Porównywany kiedyś do Marka Hłaski porzucił szeregi zbuntowanych literatów i zaczął tworzyć książki dla młodzieży. Potrzebę buntu, która kiedyś nim kierowała, przelał na swoich bohaterów. To oni uciekali za niego z domów, nosili spodnie z teksasu, walczyli ze społeczną obłudą. Książka proponowana w tym wydaniu jest właśnie taką opowieścią. Opowieścią o napięciach między generacjami: młodzi ludzie wyrastający na longplayach Santany kontra rodzice, byli partyzanci, niezdolni do życia w nowej rzeczywistości. Skłócony ze sobą, pełen nienawiści do przybranego ojca Krzysztof nakłada maskę błazna i szaleńca i tak próbuje radzić sobie z PRL-owską rzeczywistością. W pewnym momencie wyrusza jednak w podróż – ma zdobyć dowody w sprawie przestępstwa, które rzekomo popełnił jego ojciec. Podróż po prawdę o dawnych latach okazuje się podróżą po samowiedzę. Źródło: lubimyczytac.pl