Marceli Porowski

Marceli Porowski - polski samorządowiec, działacz konspiracyjny, trzydziesty pierwszy prezydent Warszawy. We wrześniu 1939 podczas obrony Warszawy został 16 września powołany przez Komisarza Cywilnego przy Dowództwie Obrony Warszawy Stefana Starzyńskiego na delegata dzielnicowego Komisariatu na teren starostwa grodzkiego Praga-Południe. W okresie okupacji podczas II wojny światowej, pracował w Zarządzie Miasta, a jednocześnie od 1941 pełnił funkcję Delegata Rządu RP na uchodźstwie na miasto stołeczne Warszawę. Od 5 sierpnia 1944 po rozpoczęciu powstania warszawskiego pełnił funkcję władzy cywilnej w Warszawie łącząc stanowiska prezydenta i Komisarza rządu. Początkowo urzędował na Starym Mieście, skąd 26 sierpnia przedostał się kanałami do Śródmieścia. Swoją funkcję pełnił do kapitulacji 2 października 1944; opuścił Warszawę wraz z ludnością cywilną 7 października 1944. 8 grudnia 1951 został aresztowany i za działalność w czasie wojny został 10 lutego 1953 skazany na karę śmierci. W maju 1956 został zwolniony z więzienia, rok później zrehabilitowany.