Książka ta poświęcona jest tematyce kryzysów religijnych młodzieży. Przyjmuje się tu, że religia i wartości religijne czynią życie bardziej cennym, nadając rzeczywisty i właściwie jedyny sens ziemskiej egzystencji człowieka. W sytuacji, gdy zawiedzie wychowanie, przekazane wartości, wypróbowane sposoby radzenia sobie w kłopotach, człowiek wierzący nadal afirmuje swoje życie – wie, że źródło tego życia nie znajduje się na zewnątrz, w innych ludziach czy jedynie w nim samym. Człowiek może żyć w rozmaity sposób, ale z religijnego punktu widzenia ważne jest, aby opierał się na trwałych (religijnych) zasadach i aby nie zapominał, że został stworzony przez Boga. Stwórca pokazał mu (według religii chrześcijańskiej: najpierw przez Prawo Przymierza – Dekalog, a potem przez swego Syna – Jego życie, naukę, mękę i śmierć), jak należy żyć, aby osiągnąć szczęście wieczne w niebie, a także szczęście na ziemi. A skoro jest jego Stwórcą, to tylko On może wiedzieć, co dla człowieka jest dobre. Czasy współczesne pokazują, że człowiek, szczególnie młody, łatwo o tym zapomina. Jeśli nawet twierdzi, że wierzy w Boga, nie podejmuje zobowiązań wynikających z tego faktu. Wyznając wiarę w Boga, żyje tak, jakby Go nie było. Tym samym znajduje się w stanie kryzysu religijnego (co nie zawsze sobie uświadamia). Problem rozważany w tej pracy dotyczy uwarunkowań powstawania i przeżywania takich kryzysów przez młodzież polską. Nie analizuje się tu jednak uwarunkowań natury psychicznej czy duchowej, ale raczej uwarunkowania zewnętrzne: społeczne i te, które dotyczą wychowania młodego człowieka. Dlatego rozważany tu problem można wyrazić w pytaniu: Jakie są społeczno-pedagogiczne uwarunkowania kryzysów religijnych współczesnej młodzieży? Uwarunkowania te rozumieć będziemy jako liczne przyczyny (zwane też czynnikami), które tkwią zarówno w zjawiskach, procesach społecznych, jak i w samej strukturze i funkcjonowaniu grup czy instytucji. Śledząc rozwój religijności i proces pojawiania się kryzysów religijnych młodzieży, odkrywamy istnienie jeszcze innych niż społeczne uwarunkowań, między innymi: psychologicznych i sytuacyjnych. Są one rozmaicie określane, dzielone i grupowane.
