Między słowami

Ewa Sobczak, wschodząca gwiazda „babskiej literatury”, przyjeżdża do Białej Góry na zjazd absolwentów swojego liceum i, aby napisać drugą książkę. Szczególnie niecierpliwie (od piętnastu lat!) czeka tam na nią właściciel miejscowej księgarni – Piotr Skaziński. Czeka też niezwykła niespodzianka, która z jednej strony każe inaczej spojrzeć na sukces wydawniczy Ewy, a z drugiej warunkuje wszelkie, przyszłe działania. Ich świadkiem jest „biała góra”, która mimo swojej niezbyt imponującej wysokości (142 metry nad poziom morza), rzuca na miasteczko wystarczająco długi cień, aby w nim pomieścić i śpiewającego komendanta policji i starą, zdziwaczałą zielarkę i poetę rymopsuja. Swój cień na miasteczko rzucają także kochankowie z białogórskiej legendy, niedoszły patron jedynej tu szkoły średniej i funkcjonujące ponad podziałami Towarzystwo Przyjaciół Białej Góry. (Nota wydawcy).