Henryk VII:

Był rok 1501. Od kilkudziesięciu lat Anglię nękały sprzysiężenia, akty przemocy, morderstwa i zamachy stanu inicjowane przez rywalizujące stronnictwa. Dzięki łutowi szczęścia, sprytowi oraz bezwzględności Henryk VII, pierwszy Tudor na królewskim tronie, stanął u szczytu swych możliwości, mimo że w jego prawo do tronu wielu powątpiewało - widziano w nim bowiem uzurpatora, króla, który na swą władzę nie zasługiwał... Ale za Henrykiem przemawiało coś bardzo istotnego: ożenek i dzieci. Z tymi ostatnimi mógł wiązać nadzieje na założenie dynastii. Królowa Elżbieta pochodziła z Yorków, Henryk należał do Lancasterów, zatem poprzez ślub połączyli dwa stronnictwa, które od stu lat toczyły krwawą wojnę. Ich najstarszy syn, Artur, już niebawem miał poślubić hiszpańską księżniczkę. W chłodny jesienny dzień szesnastoletnia Katarzyna Aragońska przybyła do Londynu na ceremonię ślubną, która stała się chwilą prawdziwego triumfu w panowaniu Henryka VII. *** Niewielu historyków zdołało zobrazować osobowość Henryka VII. Thomas Penn poradził sobie z tym znakomicie. W swojej książce Autor odtwarza dzieje Henryka VII - postaci tyleż tragicznej, co fascynującej - monarchy despotycznego, nieobliczalnego i pełnego chciwości. To jednak nie tylko kolejna biografia monarchy dynastii Tudorów. To doskonały obraz epoki, zadziwiający wnikliwością i analizą, pokazujący świat Anglii Tudorów przed dojściem do władzy Henryka VIII. Sprawne pióro Thomasa Penna doskonale odtwarza dramatyzm życia na dworze królewskim i mroczne dzieje narodzin dynastii Tudorów.