Dziennik żałobny:

Nieprzetłumaczony dotąd na język polski, ostatni tekst Rolanda Barthes'a, który we Francji i Włoszech stał się intelektualnym i artystycznym wydarzeniem. To bardzo sugestywny zapis żałoby, w jakiej pogrążył sie autor po śmierci swojej matki, z którą łączyła go głęboka, symbiotyczna relacja. Odejście Henrietty Barthes złamało życie pisarza na pół, odtąd zmienia się jego literacka forma, pisanie przestaje być "udawane", ustępując miejsca egzystencji. Dziennik to zbiór 330 w większości datowanych fiszek, uporządkowanych, często bardzo krótkich osobistych zapisków tragicznego doświadczenia, i wreszcie próba określenia, kim się jest, gdy umiera najbliższy człowiek. To nie tylko rozprawa filozoficzna, w której Barthes niezwykle celnie opisuje świat po stracie, ale także bardzo intymna lektura opowiadająca o dramacie, z którym każdemu z nas przyszło lub przyjdzie się zmierzyć.