Nowa muzyka amerykańska

Niniejsza publikacja to obszerne studium ukazujące muzykę amerykańską XX wieku w jej kolejnych fazach rozwojowych począwszy od Charlesa Ivesa po postmodernizm i stylistykę lat 90-tych, teoria, praktyka kompozytorska, normy stylistyczne i ich realizacja u poszczególnych kompozytorów. Obecność muzyki amerykańskiej w polskiej muzykografii była dotąd ograniczona do wybranych twórców i zjawisk. Przykładem tego są prace J. Chomińskiego, B. Schaeffera czy T. Zielińskiego, sygnalizujące najważniejsze orientacje z akcentem na twórczości Charlesa Ivesa, Edgara Varése'a i Johna Cage'a. Ów stosunkowo skromny wkład do badań nad tak istotną i rozległą domeną muzyki XX wieku, jaką stanowi twórczość amerykańska, jest dodatkową zachętą do podjęcia próby jej obszerniejszej syntezy na polskim gruncie. Przyjęte w tej pracy założenia, wedle których nowa muzyka amerykańska ma być ukazana w swych kolejnych fazach, na tle różnorodnych uwarunkowań i kontekstów kulturowych, nie mogą nie wywrzeć wpływu na metodę analizy materiału muzycznego. Szerokie spojrzenie interpretacyjne skłania ku temu, aby wydobyć z poszczególnych przykładów ich różne sensy. Dokonujemy tego stosownie do pewnej hierarchii: począwszy od poziomu kulturowego (konwencje obowiązujące w określonym czasie i miejscu), poprzez poziom gatunkowy (normy języka muzycznego, modele formalne itp.) aż do poziomu dzieł indywidualnych i ich własności. [Fragment wstępu książki]