Nad Wisłą i Wkrą:

Władysław Sikorski opisuje w książce własne koncepcje operacyjne, które dowodząc V armią zastosował przy uderzeniu znad Wkry, a także przemilczany przez piłsudczyków epizod przerzucenia na tyły bolszewików na wagonach kolejowych liniami kolejowymi na Ciechanów i Płońsk nielicznych czołgów i wozów opancerzonych, które dokonując niespodziewanego ataku przyczyniły się do załamania obrony nieprzyjaciela i jego panicznego odwrotu. Liczba jeńców wziętych do niewoli przez V armię, przytaczana przez Sikorskiego, to 21 tysięcy. Tytuł opracowania wskazuje na Wkrę, gdzie Sikorski dokonał przełomu w bitwie warszawskiej. Piłsudczycy przypisują jednak większe znaczenie dzałaniom nad rzeką Wieprz. Wydając w 1928 r. swoją pracę Sikorski był już osobą niemiłą Piłsudskiemu i całemu jego obozowi.