Szkarłatny księżyc

Pchnęłam ciężkie drzwi, które głośno skrzypiąc, wpuściły mnie do środka. W pomieszczeniu panowały egipskie ciemności, niewiele widziałam. Poruszałam się po omacku. Po przeciwnej stronie dostrzegłam coś jakby okno, tylko przysłonięte zasłoną. Powolutku podeszłam w to miejsce i rozsunęłam zasłonę, wpuszczając do środka słabe światło. Pomieszczenie okazało się ogromne, ciągnęło się tak daleko, że ledwie widziałam jego drugi kraniec. Znajdowało się tu wszystko, co zapewne kiedyś było użyteczne. Teraz jednak pokryte grubą warstwą kurzu i pajęczyny nie wyglądało zachęcająco. Poczułam się trochę nieswojo, jak intruz.