Erotyczne obrazy japońskie 1700-1820:

Książka ma na celu zaprezentowanie polskiemu czytelnikowi japońskich obrazów erotycznych - zwanych powszechnie shunga (dosł. „obrazy wiosenne”), tworzonych w epoce Edo (1603-1868); zwłaszcza tych z XVIII - XIX wieku. Shounga stanowiły w Japonii element kultury „Przepływającego świata” (ukiyo) - świadomego stanu oderwania od codziennych obowiązków. I choć „świat przepływający” był stanem umysłu, miał on konkretny wymiar w licencjonowanych dzielnicach uciech i innych miejscach „szczególnych” rozrywek. Te miejsca były następnie z powrotem przenoszone do codziennej realności poprzez medium, jakim był obraz. Niezwykłą popularność zdobyły wówczas wizerunki wykonane techniką barwnego drzeworytu, którym Europa zachwyciła się w XIX wieku. Chcąc przedstawić obrazy erotyczne usytuowane odpowiednio w ich społecznym kontekście autor musiał wyjść daleko poza samą artystyczną domenę shunga. Omawiany w tej książce przedział około 120 lat to także czas wprowadzenia ważkich innowacji technicznych w dziedzinie drzeworytu barwnego. Większość shunga publikowana była w formie wielostronicowych albumów, z rzadka istniejąc jako osobne plansze. Na potrzeby niniejszej książki dokonano spośród nich wyboru, aby w pełni zrekonstruować formę shunga.