Instytucja ułaskawienia w prawie polskim

Prawo łaski, unormowane w Konstytucji, oddziałuje w sferze wielu gałęzi prawa, zwłaszcza prawa karnego materialnego i procesowego, konstytucyjnego, administracyjnego. Praca niniejsza prezentuje problematykę ułaskawienia w szerokim świetle normatywnym, największy nacisk położono jednak na karnoprocesowe aspekty stosowania prawa łaski. Nadto poruszone zostały również kwestie historycznoprawne z perspektywy ustrojowej oraz karnoprocesowej, problematyka praktyki ułaskawieniowej, roli tej instytucji jako elementu polityki kryminalnej państwa czy refleksji nad typowymi powodami mogącymi uzasadniać skorzystanie z tego konstytucyjnego prawa Prezydenta. Niezbędną ilustracją powyższych rozważań jest też omówienie międzynarodowych standardów praw człowieka oraz naszkicowanie unormowania ułaskawienia w niektórych obcych systemach prawnych. Największe znaczenie w sferze zagadnień ulokowanych poza problematyką dogmatyki prawa polskiego ma niewątpliwie próba zarysowania teoretycznoprawnych podstaw ułaskawienia oraz uzasadnienia tej instytucji w modelu sprawowania władzy państwowej.