Mój 1968

W sierpniu 1968 roku Umerto Eco przebywał przejazdem w Pradze, skąd wybierał się po raz pierwszy do Polski, do Warszawy, gdzie miała sie odbyć konferencja stowarzyszenia semiotycznego. W Pradze stał się świadkiem wkroczenia wojsk sowieckich, wjazdu kolumny czołgów do czechosłowackiej stolicy. Opisuje niepowtarzalną atmosferę tamtych dni. Przedstawia obraz demonstracji czeskich studentów przeciwko radzieckiej okupacji, pokazuje prażan słuchających na ulicach wiadomości z podziemnych rozgłośni. Z Pragi przez Wiedeń Eco z żoną i dwojgiem włoskich przyjaciół przyleciał do Warszawy. Tutaj uderzył go obraz udręczonego miasta, klimatu podejrzeń, represji, pomimo pozornego spokoju i funkcjonującego życia kulturalnego. Eco wspomina ten pobyt jako ponury, ale ciekawy. Spotkał się w atmosferze konspiracji z Leszkiem Kołakowskim w trzech różnych kawiarniach, a ze Stefanem Morawskim w parku. Z Warszawy Eco pod pseudonimem pisał relacje dla włoskiego tygodnika „L'Espresso”. Spytany po latach, przez tłumacza tej książki, co według niego pozostało z roku 1968, Eco opowiedział – nic, prócz przemian czysto obyczajowych. Polecam