Sztuka średniowiecza

Termin "gotycki", czyli "barbarzyński", stosowany przez współczesnych Rafaela i klasyków wobec całej sztuki średniowiecznej, dawno już zatracił wydźwięk pejoratywny, dziś bowiem wiemy, jak bogata i pełna kontrastów była to epoka. Sztuka średniowiecza przypomina, że przez ponad dziesięć stuleci europejska twórczość artystyczna dawała świadectwo niewyczerpanej wyobraźni twórców w dziedzinach architektury, rzeźby, malarstwa i sztuki użytkowej, obejmując czasy wędrówki ludów, renesansu karolińskiego, stylu romańskiego i gotyku. Od sklepienia romańskiego po ostrołuki i kamienne koronki stylu flamboyant dokonała się niezwykła ewolucja. Podczas gdy iluminacja ustępuje pola książce drukowanej, pierwsze elementy renesansu nakładają się na wyrafinowanie schyłkowego gotyku. Jest to okres przejściowy między arcydziełami anonimowymi, jak Ewangeliarz Godeskalka i Ewangeliarz Ebbona, portal w Saint-Genis-des-Fontaines, tkanina z Bayeux czy nawet katedra w Chartres, a sygnowanymi przez artystów tak wybitnych, jak Mikołaj z Verdun, Duccio di Buoninsegna, Giovanni Pisano, Simone Martini, Jean Fouquest czy Claus Sluter. Także realizm flamandzki należy do sztuki schyłkowego średniowiecza, podczas gdy Włochy ogarnia już renesans. [z okł.]