Bajki naszego dzieciństwa

Któż z nas nie zachował w pamięci obrazu sprzed kilku, kilkunastu lat, a może kilkudziesięciu lat, gdy jako dziecko siedział na kolanach Mamy, Babci albo Dziadka zatopiony w przedziwne opowieści, których słuchały z zapartym tchem i wypiekami na twarzy. Te bajki i wierszyki nieodłącznie kojarzą się nam z latami dzieciństwa i ciepłem rodzinnego ogniska. Są symbolem świata pogodnego, szczęśliwego, bezpiecznego. Przywołując czasy sielskiego dzieciństwa są także pamiątką po ludziach, po których dziś może pozostał już tylko wiersz. [Anna Skoczek]