Hanesk

Druga z książek Piepki ukazała się w rok po „Purtkowych stegnach” i nawiązuje do nich w formie (to powieść składająca się z dziesięciu zazębiających się ze sobą historii). Również niektórzy bohaterowie, to postaci znane z kart „Purtkowych stegien”. Innowacją jest umiejscowienie akcji większości tych opowieści w dobrze znanej autorowi przestrzeni Północnych Kaszub – okolicach Pucka i Wejherowa. Hanesk ma także ważny rys autobiograficzny, bowiem dotyka okresu międzywojnia i hitlerowskiej okupacji, które Piepka doskonale pamięta z lat dziecinnych i młodości. Jego powieściowym alter ego jest chłopiec Jan Grotka, którego oczami czytelnik obserwuje wydarzenia końca lat 30. i okupacji. Wielkim walorem powieści jest wykorzystanie przez Piepkę bogactwa lokalnej, kaszubskiej tradycji gawędziarskiej, którą umiejętnie wplata w narrację o losach tytułowego Haneska i młodego Janka. Książka nie jest wolna od ideowego zaangażowania – pojawiają się w niej także wątki związane z wyzyskiem chłopów i robotników oraz walką klasową – nie umniejsza to jednak walorów Haneska jako najszerszej dotąd prezentacji międzywojennego obrazu Kaszub.