Kobiety ich mężczyzn

Gdyby Sofija Andruchowycz była malarką, rysowałaby karykatury - dowcipne, ale bezwzględne, z chirurgiczną precyzją odnotowujące ułomności obiektów, piętnujące wady. Autorka ma niezwykły zmysł obserwacji i lekkie pióro. Jest uważna i wnika głęboko pod skórę swoich postaci. Potrafi być także dowcipna i ciepła. To wszystko sprawia, że wierzymy jej kreacji i angażujemy się w losy bohaterów. Sofija Andruchowycz prezentuje galerię postaci na pierwszy rzut oka przeciętnych: to przedstawiciele rozmaitych zawodów, różnych warstw społecznych, w różnym wieku. Wszyscy oni prowadzą łagodną egzystencję na swoją miarę, ale uwaga! To tylko pozory! Pewien polski poeta powiedział kiedyś: „Nie interesują mnie ludzie interesujący, nieinteresujący są równie ciekawi”. Ta uwaga znakomicie ilustruje zbiór opowiadań młodej ukraińskiej pisarki. Kiedy bowiem przyjrzymy się uważniej życiu tych ludzi, okaże się, że miewają oni dziwaczne przyzwyczajenia: jeżdżą rowerem do upadłego, zaczepiają współpasażerów w pociągach. Poddają się podejrzanym impulsom - nagle włażą pod prysznic w ubraniu, jedzą surowe mięso, skupiają się na niecodziennych sprawach. Niektórzy z nich okazują się zgoła wariatami i mordercami!