Wizje przyszłego życia dzieci przewlekle chorych na cukrzycę

Zaburzenia spowodowane chorobą przewlekłą jaką jest cukrzyca mają ogromne znaczenie na ogólne funkcjonowanie człowieka, szczególnie w sferze emocjonalnej i społecznej, stąd prowadzonych jest wiele badań mających na celu wspieranie rozwoju tych osób szczególnie dzieci. Zbadanie różnic wyobrażeń wizji przyszłego życia pomiędzy osobami zdrowymi i przewlekle chorymi dotyczyło przewidywań tego życia jak i jego stanu pożądanego, co niestety potwierdziło negatywny wpływ choroby przewlekłej na rozwój dziecka. Trzeba zwrócić uwagę, że wizje życiowe wyznaczają tylko preferencje konstruowania planów życiowych, jednak jeżeli na poziomie tych preferencji dzieci chore na cukrzycę mają zaniżony obraz swojej wartości, to implikuje do stwierdzenia, że obraz ten może znaleźć swoje odbicie w przyszłych planach. Ważne jest również stwierdzenie faktu, że rozbieżność pomiędzy wizjami przewidywanymi a pożądanymi jest odzwierciedleniem struktury Ja. Nieprawidłowa rozbieżność pomiędzy Ja realnym, a Ja idealnym zagraża prawidłowemu rozwojowi tożsamości, dlatego szczególnie ważna wydaje się profesjonalna ingerencja w celu umożliwienia dziecku prawidłowego rozwoju struktury Ja. Przeprowadzone badania, dotyczące wizji najbliższej przyszłości i przyszłego życia dorosłego sugerują, że powstałe różnice pomiędzy dziećmi chorymi a zdrowymi, wynikają zawsze z tych samych uwarunkowań dzieci chorych na cukrzycę, którymi są: zaburzone bezpieczeństwo, niskie poczucie własnej wartości, nieadekwatny obraz własnej choroby. Wyróżnione czynniki powinny wyznaczać kierunek działań profilaktycznych, skierowanych ku dzieciom z cukrzycą w celu wyrównania ich szans życiowych.