Między słowem a przeszłością:

Rozprawa tworzy istotny poznawczo i interpretacyjnie obraz inspiracji historycznej w literaturze, proponuje nowe spojrzenie na tradycyjnie ujmowane zagadnienie powieści historycznej, zmieniając przy tym zasadniczo punkt widzenia (ale nie unieważniając innych możliwych interpretacji tej problematyki). Została napisana kompetentnie, z dużą dyscypliną wewnętrzną, wymaga od czytelnika ciągłej uwagi, koncentracji i refleksji nad proponowanymi kierunkami interpretacji. Świadczy przede wszystkim o rozległym oczytaniu badaczki nie tylko w literaturze pięknej (prozie historycznej), ale również w rozległej lekturze teoretycznej, dotyczącej m.in. współczesnej metodologii badań historycznych (zwłaszcza nowych prądów "narratologicznych"). Imponująca erudycja została poświadczona obszerną (i umiejętnie wyzyskaną w pracy!) bibliografią przedmiotową i podmiotową.