Więzienne macierzyństwo:

Praktykę odbywania kary pozbawienia wolności przez kobiety z małymi dziećmi autorka uczyniła przedmiotem niniejszej monografii. Stanowi ją i określa społeczna obecność matek pozostających w fazie aktywnego macierzyństwa w instytucji totalnej jaką jest zakład karny. Zatem codzienność doświadczania świata przez dziecko ma swój początek w warunkach więziennych. Podjęta w monografii narracja dotyczy z jednej strony opisu i wyjaśnienia sytuacji kobiet – matek będących w fazie aktywnego macierzyństwa, a przebywających w warunkach zakładu karnego, a z drugiej zaś strony dzieci, które inicjują swoje człowieczeństwo w sytuacji karnie „nadzorowanej”. W prezentowanej czytelnikowi książce wykorzystane zostały elementy socjopsychologicznej teorii socjalizacji ze szczególnym zwróceniem uwagi na społeczne praktyki socjalizacyjne zmierzające do formowania osób społecznych doświadczających realnego uczestnictwa w środowiskach swojej życiowej aktywności. Autorka skoncentrowała naukowe rozważania na istocie, mechanizmach i konsekwencjach przebiegu procesu socjalizacji (czy to asocjacyjnej, czy dysocjacyjnej), w odniesieniu do specyficznej interesującej autorkę kategorii kobiet i ich dzieci. Procesy te przebiegają zawsze w jakichś kontekstach określanych mianem toposów lub środowisk. Książka adresowana jest do decydentów szeroko rozumianych systemów pomocowych np. systemu penitencjarnego i pomocy społecznej w Polsce, dla praktyków resocjalizacji, pracowników socjalnych, kuratorów sądowych i asystentów rodziny. Adresatami książki mogą być także studenci pedagogiki, socjologii, psychologii i prawa, jak również osoby którym los małego dziecka w Polsce nie jest obojętny.