Świat współczesny wobec użycia siły zbrojnej:

Świat współczesny staje się inaczej niebezpieczny. Atak na USA z 11 września 2001 roku uświadomił nowe źródła i rodzaje zagrożeń. Na tym tle pojawia się wiele pytań o koncepcje polityki bezpieczeństwa i strategie wojskowe, rolę prawa międzynarodowego i jego niektóre dotychczasowe instytucje. Zmieniają się przesłanki i cele oraz sposoby użycia siły zbrojnej, a także niektórzy aktorzy. Po 1989 roku coraz częściej natrafiamy na trudności ze stosowaniem dotychczasowych pojęć (takich chociażby jak wojna, konflikt zbrojny, napaść zbrojna czy samoobrona). W praktyce i w doktrynie pojawiły się specyficzne konstrukcje, uzasadniające operacje zbrojne w sytuacji, w której Rada Bezpieczeństwa nie jest w stanie wyrazić zgody na użycie siły: interwencja humanitarna oraz operacja uprzedzająca i operacja prewencyjna. Koncepcje te są z jednej strony krytykowane za relatywizowanie zakazu użycia siły zbrojnej, z drugiej odzwierciedlają potrzeby pojawiające się w wyniku istotnych zmian sytuacji międzynarodowej. Użycie siły zbrojnej może być legalne oraz politycznie i moralnie uzasadnione (legitimate); nielegalne, ale uzasadnione; legalne, ale nieuzasadnione. Ciężar dyskusji przesuwa się coraz częściej z problemu legalności użycia siły na problem legitymacji, a konkretnie na próbę zamknięcia luki między legalnością a legitymacją. Legalność użycia siły zbrojnej jest jednak centralnym zagadnieniem. W tym kontekście dylematy prawne i polityczne pozostają nadal znaczące.