Ars educandi, czyli sztuka wychowania, którą zajmuje się pedagogika, to dzisiaj nie tylko rozwiązywanie problemów dzieci i młodzieży w okresie przedszkolnym i szkolnym. Zakres pola społecznego, jaki interesuje współczesnego pedagoga, to także m.in. samowychowanie i samokształcenie młodzieży i dorosłych, oddziaływanie wychowawcze instytucji wychowania pozaszkolnego, głównie: środków masowej komunikacji, organizacji młodzieżowych, placówek kulturalnych (teatrów, klubów, muzeów i in.), instytucji wychowania religijnego, instytucji penitencjarnych itd.W swej pracy pedagogicznej, życiu zawodowym pedagog napotyka wiele problemów, które musi rozwiązywać lub próbować rozwiązywać. Wszystkie one dotyczą podmiotu, jakim jest człowiek podlegający procesowi socjalizacji w toku wzrastania, relacji interpersonalnych i dorastania do pełnienia rozmaitych, akceptowalnych społecznie ról życiowych. Doświadczenia pedagogiczne jednostki korelują z doświadczeniami i badaniami innych pedagogów, zarówno tych współczesnych, jak i poszukujących rozwiązań dawniej. Korzystając z wielu pokrewnych dziedzin wiedzy, m.in. z psychologii, socjologii, kryminologii, ale także medycyny i ekonomii, współczesny pedagog próbuje opisywać i rozwiązywać problemy współczesnego społeczeństwa.Wybrane do niniejszej publikacji artykuły stanowią przekrój dorobku pedagogicznego autorki. Każdy z nich oscyluje wokół spraw ludzkich i dotyczy analizy problemów pedagogicznych, jakie pojawiały się w toku wieloletnich badań. Artykuły przedstawiają nie tylko sprawy związane z dziećmi, m.in. problemy dysleksji i stygmatyzacji, młodzieżą w wieku szkolnym, np. problematyka narkomanii, agresji (rozdział pierwszy), ale także dorosłymi, którzy doświadczyli w swym życiu zaburzeń socjalizacji, a swój styl życia zawdzięczają pobytowi za więziennymi murami (rozdział drugi).
