Obraz siebie:

Problematyka recenzowanej monografii jest rozległa i można ją odnieść do wielu dyscyplin naukowych, począwszy od pedagogiki specjalnej i jej dziedziny szczegółowej, którą jest pedagogika lecznicza, poprzez psychologię rozwojową, osobowości i twórczości, do niezmiernie istotnej dyscypliny, jaką stanowi psychologia zdrowia, zaś tematem, a raczej podmiotem głównym tej pracy jest formowanie osobowości dziecka przewlekle chorego z uwzględnieniem kształtowania - w procesach rozwoju, wychowania i kształcenia - obrazu własnej osoby oraz samowiedzy i samooceny; w tle pojawia się również niełatwa problematyka samoświadomości. Mimo że Autorka podjęła niezmiernie trudne, złożone kwestie kształtowania obrazu własnej osoby dzieci chronicznie chorych, to jednak przystępny sposób narracji sprawia, iż monografię tę można z pełnym przekonaniem polecić przede wszystkim psychologom zajmującym się rozwojem dziecka i jego twórczością. Praca ta może być także użyteczna dla studentów psychologii oraz pedagogiki specjalnej i leczniczej, a nade wszystko dla rodziców i opiekunów, którzy troszczą się i wspierają dzieci z przewlekłą chorobą. Z recenzji prof. drą hab. Adama Alfreda Zycha Książka nader istotna, porusza bowiem tematy będące rzadko w kręgu zainteresowań naukowców. To materia nadzwyczaj wrażliwa i trudna. Najcenniejszą wartością książki jest nowatorski sposób przedstawiania i diagnozowania obrazu swojego »ja«, jaki krystalizuje się na podstawie obserwacji czynionych przez autorkę. Z recenzji drą hab. Janusza Sytnika-Czerwertyńskiego