Skrypt Fleminga:

Akcja utworu rozgrywa się w latach 1718-1724. Są to czasy panowania saskiego monarchy Augusta II Mocnego z dynastii Wettynów, dziedzicznego władcy Saksonii i elekcyjnego króla Rzeczpospolitej. Jednym z warunków porozumień kończących tzw. "konfederację tarnogrodzką" z 1716 r. jest oddanie komendy polskich wojsk cudzoziemskiego autoramentu pod rozkazy saskiego feldmarszałka Jakuba Fleminga. Ta sprawa jest głównym wątkiem utworu. Większość polskich sił zbrojnych jest wyłączona spod władzy hetmanów i znajduje się pod rozkazami tegoż feldmarszałka, będącego głównym faworytem i najzaufańszym współpracownikiem Augusta II Mocnego. Monarcha ten bowiem dąży do wzmocnienia władzy królewskiej w Rzeczpospolitej, marzy mu się wielka monarchia łącząca Saksonię z Polską, a na jej czele on i jego następcy jako silni monarchowie. I w tym punkcie jego interesy stają się rozbieżne z interesami mas szlacheckich i magnaterii. Te warstwy społeczne podejmują więc walkę o odzyskanie tytułowego "skryptu Fleminga", czyli dokumnetu, w którym król oddaje komendę większości wojsk polskich pod dowództwo feldmarszałka Fleminga. Polskie możnowładztwo słusznie bowiem dostrzega, iż te siły zbrojne mogą być użyte w przysłości do likwidacji przywilejów i tzw. polskiej "złotej wolności".