Sekrety dusz czyśćcowych

Dusze czyśćcowe nazwane są biednymi, bo mogą tylko cierpieć, nie mogą natomiast niczego wysługiwać dla złagodzenia swych cierpień i z tego powodu tak bardzo pragną naszej pomocy. My natomiast za nasze czyny zdobywamy podwójną nagrodę: jedną za dobre czyny przed Bogiem i drugą za towarzyszącą im miłość bliźniego. Poza tym dusze te stają się naszymi orędownikami. Każde wierzące, pobożne serce, ze względu na wypełniającą je miłość bliźniego, dopomaga również duszom czyśćcowym. A ponieważ miłość bliźniego była niejako całym życiem Anny Katarzyny, widzimy u niej również, i to w niezwykłym stopniu, miłość okazywaną duszom czyśćcowym. Ich całkowita bezradność i opuszczenie w Annie Katarzynie zawsze budziły współczucie, one zaś wiedziały o gotowości jej ofiarnego serca do niesienia im pomocy. Ukazywały się jej, prosząc o pomoc, albo też z czyśćcowych otchłani apelowały do jej serca. Żeby jeszcze bardziej rozpalić jej żarliwą miłość, często, szczególnie w okolicach Dnia Zadusznego, jej anioł albo święci prowadzili ją samą do czyśćca, gdzie widok miejsca smutku i cierpienia dodawał jej odwagi do nowych czynów ekspiacyjnych.