Dzieje piśmiennictwa śląskiego

"Dzieje piśmiennictwa śląskiego" nie są w ścisłym tego słowa znaczeniu dziejami literatury. Określenia "piśmiennictwo" użył autor celowo, zdając sobie sprawę, że pisze właściwie historię słowa polskiego na Śląsku, historię niemal wszystkiego, co zostało tu w polskim języku w ciągu minionych wieków napisane, że stwarza, ściśle biorąc, rozdział dziejów kultury polskiej na Śląsku. Stąd tak szeroko aż do końca w. XIX - w drugiej połowie tego wieku na pewno już zbyt szeroko - omawia piśmiennictwo religijne, doceniając jego rolę w życiu codziennym czytelnika śląskiego, w podtrzymywaniu jego przywiązania do mowy ojczystej, i to często wbrew intencjom twórców tej literatury, wbrew zamiarom wielkiej części duchowieństwa i wbrew oficjalnej polityce władz kościelnych diecezji śląskiej.