Czarodziejskie słowo

"Malutki staruszek o długiej, siwej brodzie siedział na ławce i końcem parasola kreślił na piasku jakieś znaki. -Niech się pan posunie -powiedział Pawełek i przysiadł na brzegu ławki. Staruszek posunął się, spojrzał na czerwoną, nadąsaną twarz chłopczyka i powiedział: -Coś ci się przydarzyło... Pawełek rzucił spojrzenie z ukosa. -No to co? A panu co do tego? -Mnie nic do tego. Ale, jak widzę, przed chwila krzyczałeś, płakałeś i kłóciłeś się z kimś. -I jak jeszcze! -odburknął gniewnie Pawełek. -Na pewno niedługo zupełnie z domu ucieknę. -Uciekniesz? -Ucieknę. Choćby przez Zośkę ucieknę. -Tu Pawełek zacisnął pięści. -O mały włos nie pobiłem się z nią teraz. Ani jednej farby nie chce dać. A sama ma ich tyle!" [nota wydawnicza]