Wielka nieobecna

Nie ulega wątpliwości, że raport„Wielka nieobecna –o edukacji antydyskryminacyjnej w systemie edukacji formalnej w Polsce” jest dokumentem solidnie przygotowanym, potrzebnym i użytecznym. Jego nowatorstwo polega przede wszystkim na tym, że, po pierwsze –autorki i autorzy podjęli próbę opracowania zestawu narzędzi, które mogą być wykorzystywane do prowadzenia dalszych analogicznych badań i po drugie –że użyli tych narzędzi, badając system edukacji w najróżniejszych aspektach i różnymi metodami, od analiz ilościowych(dotyczących np. występowania określonych haseł w podręcznikach) po pogłębione wywiady. Raport potwierdza wyjściową intuicję, wspólną, jak sądzę większości z nas, które i którzy zajmujemy się kwestią równości: taką mianowicie, że w systemie edukacji formalnej uczenie o mechanizmach dyskryminacji i przeciwdziałanie tejże dyskryminacji pozostają tytułową „wielką nieobecną”. Autorki i autorzy podają konkretne dane, wskazują obszary szczególnych zaniedbań i formułują rekomendacje, zarówno dla poszczególnych obszarów, jak i ogólne. Powstaje w efekcie cenne narzędzie, pomocne w unaocznianiu problemu nieobecności edukacji antydyskryminacyjnej tym, które i którzy nie mają ochoty go zobaczyć (w tym przedstawicielkom i przedstawicielom władz oświatowych) oraz we wskazywaniu kierunków zmian.