Królowa Gizella

Helena Mniszkówna, z domu Mniszek - Tchorznicka (właściwe nazwisko: primo voto Chyżyńska, secundo voto: Rawicz Radomyska z Mniszek - Tchorznickich), ur. 24 maja 1878 roku w majątku Kurczyce na Wołyniu, zm. 18 marca 1943 w Sabniach na Podlasiu) - polska powieściopisarka i nowelistka. Wywodziła się z rodziny ziemiańskiej i spędziła w tym środowisku całec życie, otrzymawszy gruntowne wykształcenie domowe. Była autorką romansów z życia wyższych sfer. Nazywana przez Antoniego Langego spadkobierczynią sławy p. Rodziewiczówny. Otrzymała gruntowne wykształcenie domowe. Najbardziej znane powieści to: "Trędowata" (tom 1 i 2, 1909), "Ordynat Michorowski" (1910), "Panicz" (tom 1 i 2, 1912), "Gehenna" (1914), "Królowa Gizella" (1925), a także powieści polityczne: "Sfinks" (1922) i "Powojenni" (1929). Zbiory opowiadań, m.in. "Książęta boru" (1912).