Miasto śmierci:

Ta książka nie oferuje łatwej lektury. W opowiadanych historiach powtarzają się sceny z sekcji zwłok, przeprowadzanych najczęściej w Zakładzie Medycyny Sądowej przy ul. Oczki; detaliczne opisy okoliczności zgonów, raporty z oględzin miejsc zbrodni. Nie brakuje krwi i opisów morderstw popełnianych z bezmyślną lub cyniczną brutalnością. Pełno tu dramatów ludzkich, okrucieństw, niesprawiedliwości. Dużo poczucia krzywdy i mało poczucia winy. Żadna z historii nie została wymyślona, a wszyscy pozytywni bohaterowie giną. Być może właśnie dlatego warto o nich pisać.