Stefan Dąbrowski (1877-1947):

Książka dotyczy działalności politycznej prof. Stefana Dąbrowskiego – lekarza i biochemika. Dąbrowski od 1903 roku był związany z Uniwersytetem Lwowskim, gdzie prowadził badania pod kierunkiem prof. Stanisława Bądzyńskiego. Kierował Katedrą Chemii Ogólnej w Akademii Weterynarii we Lwowie (1913-1920). W 1920 roku został mianowany profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Poznańskiego. Kierował Zakładem Chemii Fizjologicznej oraz Zakładem Chemii Ogólnej. Pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego (1937-1939). Wybrany rektorem Uniwersytetu Poznańskiego w 1939 roku, stanowisko objął w 1945 roku. Do grona swych członków zaliczało go wiele towarzystw naukowych. Stefan Dąbrowski pracę naukowo-dydaktyczna łączył z działalnością polityczną. Od 1905 roku należał do Ligi Narodowej. W Galicji współtworzył grupę „Rzeczpospolita”. Podczas I wojny światowej zwalczał koncepcje współpracy z Niemcami i Austrią. W okresie niepodległości reprezentował obóz narodowo-katolicki. Był delegatem rządu polskiego przy misjach alianckich. Sprawował stanowisko wiceministra spraw zagranicznych (1920-1921). W latach 1922-1935 zasiadał w sejmie. Książka została zaopatrzona w bibliografię prac naukowych i publicystycznych Stefana Dąbrowskiego, bibliografię przedmiotową i indeks nazwisk.