Antropologia kłamstwa:

Autorka, dokonując refleksyjnej oceny swojej praktyki badawczej, przedstawiła poważne i interesujące rozwiązania w tej kwestii, które akceptuję i uważam za modelowe. Odrzucając obserwację ukrytą na rzecz jawnej, uczestniczącej, związanej w większym stopniu z dialogiem i empatią, dokonała zbliżenia wobec modelu praktyki dominującego w badaniach etnograficznych. Reasumując, ze względów poznawczych i etycznych uważam książkę Pani Adrianny Surmiak za wartościową, bardzo użyteczną i godną polecenia lekturę dla wszystkich zainteresowanych badaniami społecznymi. Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Magdaleny Zowczak