Dzikie historie

Ten film to mieszanka różnych scen ludzi o różnych charakterach, którzy tak na prawdę się nie znają i nie mają ze sobą nic wspólnego lecz łączy ich jedno - gniew i furia w nagłych sytuacjach. Wybuchają wprost i nie są w stanie kontrolować swoich czynów, słów i reakcji. Emocje biorą w nich górę i nie potrafią zawrócić z tej drogi udowadniając swoją rację - nawet jeśli miało by to kogoś zranić, okaleczyć czy nawet zabić. • Lecz to, że film jest o gniewie, złości i wybuchowości dowiedziałam się...z okładki filmu, bo film sam w sobie jest komiczny z naciskiem na \"absurdalny\". Każda ze scen przechodzi w kolejną i widz sam musi rozdzielić je od siebie. Bohaterowie za każdym razem uzasadniają swoją złość i paranoję, nie liczą się z bliskimi - ich emocje są jakby przekoloryzowane by uwypuklić ich niekontrolowane zachowania. Co jednak mają nam, odbiorcom one pokazać? Czego mają nas nauczyć? Nie \"łapię\" przekazu tego film w swoim rozumowaniu, bo skoro sami bohaterowie nie wysnuwają wniosków ze swoich czynów, to i ja nie muszę.