Teatr Jaracza:

Wokół najambitniejszej w drugim dziesięcioleciu międzywojennym sceny warszawskiej i wokól osoby rzeczywistego jej twórcy wiele narosło legend. Książka Edwarda Krasińskiego jest pierwszą udokumentowaną próbą przekreślenia mitów i ukazania działalności teatru w jego dniu codziennym; sumiennie odnotowuje sukcesy, nizawionione kompromisy i porażki. Monografia poświęcona sprawom związanym z samodzielną dyrekcją Jaracza omawia także okresy pozostałe, szczególnie burzliwą współpracę z Leonem Schillerem. Dobrze w ówczesnej rzeczywistości osadzona, polemiczna książka Krasińskiego daje nieszablonowy obraz słynnego "teatru na Powiślu", który dzięki Jaraczowi zajął w historii polskiej sceny jedno z najwybitniejszych miejsc [fragment recenzji od wydawcy].