Ze wstępu Autorek Opublikowany w 1972 roku Raport Faure`a Uczyć się, aby być, zarysowując program edukacyjny oparty na idei "człowieka integralnego", stanowiącego jedność intelektualną, emocjonalną, moralną, podkreślał zaufanie do twórczego potencjału każdej jednostki, obejmującego także wysiłek tworzenia własnej osobowości, realizacji potrzeb i możliwości, bo tylko człowiek w pełni aktywny może być odpowiedzialny za własną egzystencję. Cel ten może być osiągnięty, gdy stworzone zostaną warunki wspierające rozwój człowieka tak, aby nie musiał on martwić się zachodzącymi zmianami, bo potrafi im sprostać. Taka edukacja musi przebiegać w atmosferze pobudzającej do autentycznej aktywności [...].Praca, którą oddajemy do rąk Czytelników, składa się z trzech części - ich tytuły nie tylko wskazują, jaki obszar zagadnień stanowi podstawę zainteresowań autorów, ale również systematyzują problematykę - bazę stanowią teoretyczne podstawy aktywności dorosłego i dziecka pozwalające tworzyć "pola wspólnych zainteresowań", po to, by skutecznie poszukiwać rozwiązań odpowiadających na pytanie: "jak uczyć się aktywnie i jakie strategie tworzyć w procesie nauczania, by uczenie się było efektywne, a dziecko doświadczało radości i sukcesu?". Podczas jej tworzenia przyświecała nam idea wyrażona przez Habrat Inyat Khan - "dziecku nigdy nie powinno się dawać zabawki, która nie ma na celu spełnienia jakiegoś zadania ani też stawiać przed nim zadania, które nie ma znaczenia. Nic, co robi się z dzieckiem, nie powinno być bezcelowe. W przeciwnym razie jego życie będzie bezcelowe". W książce, którą oddajemy do rąk Czytelnika, postulujemy realizację tej idei celowości działań podejmowanych przez dziecko, na rzecz dziecka i wspólnie z dzieckiem.
