Pomnik Chopina

Skomlikowane i niezwykłe dzieje przeszedł pomnik Chopina. Stoi dziś w Łazienkach, w pogodne letnie niedziele odbywają się przy nim koncerty chopinowskie, plac przed pomnikiem zastawiono więc ławkami, których zawsze jest zbyt wiele w tygodniu, a za mało w dni świąteczne. Rzeźbiarska bryła pomnika jest interesująca ze wszystkich stron, ale wygięta amfiteatralnie ścian zieleni za nią wyznacza główny kierunek spojrzenia. Kurtyna zieleni, a każdym rokiem wyższa, poruszająca się w podmuchach wiatru, pogłębia wrażenie płynności, malowniczości pomnika. Oddalenie od zgiełku miasta, roślinna architektura, pośród której stoi dzieło Szymanowskiego, wydaje się realizacją dawnego marzenia artysty o "cudownym otoczeniu pejzażu, który obmyślił" dla swego pomnika. Chopin siedzący pod wierzbą - zwielokrotniony przez odbicie w wodzie - patronuje swej muzyce. Jej nieprzemijające wartości towarzyszą pomnikowi, które tak zmienne i liczne przetrwał opinie i koleje losu. Zrósł się z Warszawą i jej historią, stanowi jej symbol, podobnie jak pałac Łazienkowski i kolumna Zygmunta. Wielu ludziom na całym świecie właśnie ten pomnik kojarzy się z Polską dzięki wizerunkowi na telewizyjnej planszy, zapowiadającej polskie programy Interwizji. Miejmy nadzieję, że historia burzliwej młodości pomnika jest już zakończona i zaczęło się stateczne trwanie.