Apologia matematyka

Godfrey Harold Hardy (1877-1947) był jednym z najbłyskotliwszych myślicieli pierwszej połowy XX wieku, "matematykiem najczystszej próby". Był również - jak określił go C. P. Snow - człowiekiem nieortodoksyjnym, ekscentrycznym, radykalnym i gotowym do rozmów na każdy temat. Apologia matematyka, napisana przez Hardy'ego u schyłku jego sił twórczych, to porywający, mądry i głęboki esej o miejscu matematyki w nauce i w życiu matematyka. Gdy książka ta ukazała się po raz pierwszy w 1940 roku, Graham Green nazwał ją bodaj najlepszym opisem kreatywnego umysłu, jaki kiedykolwiek powstał. Przedmowa Snowa przedstawia życie Hardy'ego, nie pomijając licznych anegdot, również tych związanych ze współpracą z genialnym matematykiem hinduskim Ramanujanem, przytaczając aforyzmy Hardy'ego i opisując jego miłość do krykieta.