Autokreacja poprzez turystykę

Przedmiotem rozważań zawartych w niniejszej pracy jest autokreacja - proces samodoskonalenia człowieka dokonujący się na jego drodze życiowej. Turystyka, będąca częścią tej drogi, stanowi środowisko kształtowania postaw w kontakcie z różnorodnymi czynnikami przyrodniczymi i kulturowymi. Identyfikowanie w niej wartości i znajdowanie sensu stanowi swoistą aksjologiczną interpretację „życia w drodze”, które rzutuje na indywidualne i zbiorowe losy. Publikacja ta składa się z trzech części. Każda z nich odpowiada kolejnej fazie losów życiowych, których syntezę stanowi turystyka: stymulacji, doświadczania i refleksji. Różnorodne obserwacje dotyczą zarówno sfery materialnej, jak i duchowej przestrzeni turystycznej, i są eksplikacją pojęcia „autokreacja” przez pryzmat własnych doświadczeń i perspektywy badawczej. Wielodyscyplinarność rozważań zawartych w tej pracy pozwala prześledzić kształtowanie współczesnych postaw wobec szeroko rozumianego środowiska, w tym podmiotów go kreujących.