Wszystko dobre, co dobrze się kończy

Na podstawie oznak stylistycznych , a także pewnych podobieństw do komedii "Miarka za miarkę", uważa się, że "Wszystko dobre..." powstało mniej więcej w tym samym czasie co "Miarka...", a powiązania z nią oraz z "Troilusem i Kressydą" doprowadziły do zakwalifikowania tych trzech utworów jako "sztuk-problemów" albo "komedii-problemów". Przez ten termin krytycy pragnęli niekiedy dać do zrozumienia, że Shakespeare w danej sztuce zgłębia pewne zagadnienia czy "problemy" etyczne, kiedy indziej zaś, że owe trzy sztuki łączy wspólny zestaw zagadkowych cech - zawiłość języka, obsesja choroby i seksu, rzekomy nastrój odrazy, niemożność wpasowania żadnej z nich w zwyczajowo przyjęte przegródki gatunkowe.