Spadkobierczyni z Barcelony

Kolejny po "Cieniu wiatru" i "Marinie" Zafóna, literacki portret stolicy Katalonii politycy, wojsko, monarchia, zbuntowani anarchiści - cały ten ferment składa się na książkę, od której trudno się oderwać Barcelona lat dwudziestych zeszłego stulecia jest miejscem fascynującym, gdzie ścierają się ze sobą anarchiści, ludzie prawicy i lewicy, wojsko i arystokracja, gdzie mimo terroru i strachu odbywają się przyjęcia, bale i spotkania towarzyskie. Pablo Vilar, młody dziennikarz i adwokat, katolik i monarchista, wierzy w prawo. Mimo że nie pochodzi z bogatej rodziny dzięki swojej pracy jest bywalcem barcelońskich salonów i obraca się w wysokich kręgach, mając za przyjaciół ludzi z towarzystwa i z arystokracji. Jednocześnie za darmo broni w sądzie ludzi z nizin społecznych. Razem z Vilarem przenosimy się z grot zamieszkałych przez bezdomnych i chorych na wystawne przyjęcia, gdzie zbiera się elita, z zebrań anarchistów na sale sądowe. Świetność Barcelony zaczyna powoli blednąć, a w powietrzu czuć nadchodzącą burzę. Wspaniała kronika literacka Barcelony lat dwudziestych. Przenikliwym okiem dziennikarza i z pisarskim wyczuciem Sergiowi Vila-Sanjuánowi udało się napisać powieść, której nie można się oprzeć i która ukazuje w całości fascynujące społeczeństwo, epokę i miasto. Carlos Ruiz Zafón Niezwykły portret Barcelony lat dwudziestych ubiegłego wieku, zarówno tej Barcelony dystyngowanej i eleganckiej, jak i Barcelony zamachowców i płatnych morderców. Obraz miasta przeżywającego jednocześnie śmierć jednej epoki i oczekującego nadejście burzy, która rozedrze niebawem Hiszpanię i Europę. Arturo Pérez-Reverte