Artur i Zapomniane Księgi

...mężczyzna stracił równowagę i upadł na drogę. Wstał, otrzepał kurz ze spodni, po czym znowu westchnął: to znaczy, że ona od samego początku miała zamiar zatrzymać księgę tylko dla siebie, a jego się pozbyć. Kto dąży do władzy nad światem, ten niechętnie dzieli się nią z innymi. Powinien to wiedzieć. Chmury znowu odsłoniły księżyc. Mężczyzna rzucił ostatnie spojrzenie w kierunku, gdzie zniknęła jego towarzyszka, po czym powoli ruszył w stronę wsi. Czuł na ciele szorstką oprawę książki ukrytej pod swetrem. Kobieta zapewne zaraz zauważy, że w torbie na siedzeniu pasażera znajdują się tylko zawinięte w skórę kamienie i kora. Zabrał jej to, czego pożądała najbardziej na świecie. I wiedział, że teraz ma w niej śmiertelnego wroga...