Metody profesjonalizacji organizacji pozarządowych

Rosnące zaangażowanie organizacji pozarządowych w rozwiązywanie problemów społeczno-gospodarczych na świecie spowodowało, że już w latach 90. XX w. stały się one jedną z głównych sił społeczno-politycznych. Również w Polsce w związku z gwałtownymi przemianami gospodarczymi organizacje pozarządowe odgrywają coraz istotniejszą rolę. W monografii przedstawiono fazy rozwoju sektora pozarządowego. Wskazano poziom spełniania przez polskie organizacje pozarządowe wymogów charakterystycznych dla wyróżnionych faz rozwoju trzeciego sektora. Określono determinanty umożliwiające wkroczenie organizacjom pozarządowym w fazę profesjonalnego działania, zdefiniowano zbiór cech profesjonalnej organizacji pozarządowej oraz wyróżniono metody profesjonalizacji organizacji pozarządowej. Przedstawiono również wyniki badania polskich organizacji pozarządowych pod kątem spełniania wymogów profesjonalizacji. Opracowano także autorskie metody profesjonalizacji organizacji pozarządowych: wielowymiarowy model pomiaru wyników organizacji pozarządowych, metodę portfelową ASON-BIS uwzględniającą imperatyw kreowania wartości społecznej stawiany profesjonalnym organizacjom pozarządowym oraz metodę oceny profesjonalizmu organizacji pozarządowej (na bazie kwestionariusza NPI-OpenIndex) sprzyjającą jej przekształceniu w organizację uczącą się. Metodę oceny profesjonalizmu zastosowano w wybranych organizacjach pozarządowych. Omówiono mocne i słabe strony badanych organizacji pozarządowych oraz opracowano rekomendacje praktyczne dotyczące koniecznych działań prowadzących do profesjonalizacji analizowanych podmiotów. Szczegółowo zaprezentowano wyniki badania profesjonalizmu Fundacji Polska Akcja Humanitarna. W pracy dokonano również analizy profesjonalizmu polskiego trzeciego sektora. Zdefiniowano słabe strony w zarządzaniu polskimi organizacjami pozarządowymi oraz przedstawiono rekomendacje praktyczne wskazujące potencjalne działania prowadzące do profesjonalizacji polskiego trzeciego sektora.