Mój ojciec

Kiedy po 1989 zaczęliśmy w Polsce odzyskiwać pamięć o zakazanej w PRL-u historii, Zbrodnia Katyńska była symbolicznym tematem, o którym mówiło się najwięcej. Powstającym od tego czasu materialnym znakom – takim jak cmentarze, pomniki, tablice – towarzyszy żywa pamięć Rodzin Katyńskich.Kiedy na początku lat dziewięćdziesiątych krakowski Instytut Katyński ogłosił konkurs na rodzinne wspomnienia, powstał niezwykły zbiór osobistych świadectw, pisanych przez wdowy, dzieci i wnuki Ofiar. To zatrzymane w czasie portrety: kilkuletnie dziecko tak zapamiętało ojca na całe życie i nawet po dziesięcioleciach, pisząc o nim, dorosły człowiek czuje się jak tamto dziecko. Teksty uderzają intymnością, są proste i wzruszające. Przenoszą nas do zupełnie innej epoki. Nawet po latach zachowują siłę świadectwa.