Święto wiosny:

Nikt wcześniej pisząc o przeszłości, tak trafnie nie opisał współczesności. Rok 1914 definitywnie kończy XIX wiek – „piękną epokę”, jak go określano – i rozpoczyna wiek XX. Co było kamieniem węgielnym rodzącej się epoki? Co było zwiastunem horroru obu wojen i legło u podstaw narodowego socjalizmu i komunizmu? Totalność, orgiastyczno-nihilistyczna postawa, kult zmysłowości, śmierć rodząca życie, twórczość przez zniszczenie i negację. To wszystko zapowiada wyłaniająca się Nowa Sztuka. Symbolem jej nadejścia jest balet Igora Strawińskiego Święto wiosny. Nikt dotąd nie ujął trafniej narodzin nowej epoki niż Modris Eksteins w swej bestsellerowej i zniewalającej książce Święto wiosny. Związek sztuki i wojny, tak odległy, ale i tożsamy przez swą irracjonalność i mistyczny wymiar, najpełniej wyjaśnia szaleństwo XX wieku.