Królowie przeklęci

Książka dzieli się na dwie części – opowiadania. Pierwsze z nich, zatytułowane „Lew i lilie”, jest naprawdę bardzo porywające, przede wszystkim dzięki ciekawej historii Roberta d’Artois i jego niezwykłej współpracy z ponętną i groźną Beatrycze. Akcja jest wartka i co chwilę zaskakuje. Bardzo dobrze rozwinięta jest tu także postać młodego króla Edwarda III, który już dawno zepchnął z piedestału swoją matkę, Izabelę Francuską. Teraz to on rozdaje karty, a jego nowym celem jest zdobycie francuskiej korony, która – jak wierzy - należy mu się z urodzenia. Nikt nie może mu odmówić podobieństwa do dziadka, lecz przejęcie Francji nie jest wcale łatwe, a walka o to zajmie większą część jego życia. Druga część pt.: „Kiedy król gubi kraj„ ma miejsce wiele lat później i po prostu zawodzi. Nagle kończy się ciekawa akcja, którą zastępuje narracja kardynała de Perigolda odbywająca się w dodatku w pierwszej osobie. Przemierza on kraj w swojej lektyce i opowiada, co wydarzyło się przez ostatnie lata we Francji.