Głównym celem autorów jest opisanie w kategoriach filozoficznych - używając pojęcia granicy i przestrzeni - praw człowieka i obywatela oraz porównanie ich uzasadnienia i funkcji z perspektywy realizmu i idealizmu politycznego. Pozwala to pokazać, że prawa człowieka pozostają w stosunkach wewnątrzpaństwowych oraz międzynarodowych w napięciu do praw obywatelskich oraz suwerenności państwowej oraz że napięcie to jest strukturalnie nieusuwalne. Książka może stanowić pomoc w dydaktyce akademickiej na takich kierunkach jak politologia, prawo, stosunki międzynarodowe i filozofia. We współczesnej debacie publicznej kwestia praw człowieka i obywatela odgrywa fundamentalną rolę. Minęło już sporo czasu od chwili pierwszych deklaracji tych praw i dziś w naszym kręgu kulturowy nikt już nie kwestionuje ich wagi i znaczenia. Ale ta deklaratywna zgoda wcale nie wyklucza sporów dotyczących ich treści i sposobów ich interpretacji. Tym jednak, co najważniejsze i co wciąż nie zostało należycie zbadane, jest napięcie między prawami człowieka oraz prawami obywatela, których status i moc obowiązywania różnią się zasadniczo. Recenzowana książka – i na tym polega jej nowatorstwo – wchodzi w samo centrum owych sporów i tę najważniejszą dystynkcję czyni przedmiotem filozoficznego i politologiczno-prawnego namysłu. Rozważania swoje autorzy prowadzą w szerszym kontekście ładu międzynarodowego, co pozwala filozoficzny wywód umieścić w konkretnej scenerii rzeczywistości politycznej dzisiejszego świata. Zmiany, jakie pod wpływem procesów globalizacyjnych dokonują się wokół nas, rzutują również na rozumienie od dawna utrwalonych pojęć, takich jak obywatelstwo czy suwerenności państwowa, co z kolei domaga się pogłębionej refleksji nad prawami człowieka i obywatela, postrzeganych w nowej perspektywie. […] Książka, tak jak to bywa z publikacjami z dziedziny filozofii, nie kończy się, bo nie może się kończyć ostateczną konkluzją. Jej zadaniem i niewątpliwym osiągnięciem jest uporządkowanie zagadnienia, a przede wszystkim postawienie ważnych pytań, pozwalających spojrzeć na tytułowy problem w nowy sposób. To, moim zdaniem udało się autorom znakomicie, a lektura książki była prawdziwą intelektualną przygodą. Przyczyniła się też do tego klarowność języka i sprawna narracja, nie tak częsta w opracowaniach tego typu. (Z recenzji dr. hab. Zbigniewa Stawrowskiego, prof. UKSW) ********* Dr Magdalena Gawin − absolwentka Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Nauczycielka filozofii w szkołach i placówkach kulturalnych. Sekretarz Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. W 2015 roku obroniła pracę doktorską „Nowoczesny paradygmat filozofii polityki a prawa człowieka”. Publikowała m.in. w czasopismach „Kronos”, „Etyka” oraz licznych pracach zbiorowych. Prof. Barbara Anna Markiewicz − profesor zwyczajny, kierownik Zakładu Filozofii Polityki w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Opublikowała około 300 prac naukowych w wielu zagranicznych i polskich czasopismach oraz pracach zbiorowych. Wykładała i wygłaszała odczyty m.in. w Turynie, Zurychu, Paryżu, Oksfordzie, Londynie, Jerozolimie, Barcelonie i Berlinie. Zastępca przewodniczącego w Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Sprawuje funkcję przewodniczącej Komitetu Głównego Olimpiady Filozoficznej. Współredagowała Kryzys tożsamości politycznej a proces integracji europejskiej (z R. Wonickim, 2006). Wydała Co się śni filozofom (2008). Głównym przedmiotem jej zainteresowań jest historia filozofii, dydaktyka filozofii oraz filozofia polityki. Dr hab. Agnieszka Nogal − pracuje w Zakładzie Filozofii Polityki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Laureatka stypendium zagranicznego Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim we Florencji (2002–2003). Współzałożycielka i członek redakcji pisma „Civitas. Studia z Filozofii Polityki”. W pracy naukowej zajmuje się filozofią polityki, filozofią prawa, konstytucjonalizmem, sferą publiczną oraz przyjaźnią obywatelską. Wydała Ponad prawem narodowym. Konstytucyjne idee Europy (2009). Dr Rafał (...)
