Węzły życia

'W ciągu dwu ostatnich lat życia Nałkowska przepracowała gruntownie drugi tom "Węzłów życia" - i może nad żadną ze swych powieści nie natrudziła sie tak wiele. Budzić musi głęboki podziw owo poczucie artystycznej odpowiedzialności za ostateczny kształt dzieła i za jego ślad w umyśle i przeżyciach czytelnika - owo pragnienie, by słowo jak najbardziej nieomylnie i jednoznacznie przekazało myśl twórcy. Opłacił się sumienny wysiłek. Powieść rozwinęła szerszą niż w pierwszej wersji panoramę społeczną. W teatrze wydarzeń przybyli ludzie podejmujący decyzję odporu i walki. Czyny uczestników wrześniowego dramatu uwypukliła pełniejsza a przenikliwa motywacja historyczna. Indywidualny, osobisty wymiar ludzkich losów zyskał w nowych "Węzłach" wymowę uogólnienia. Ciężar klęski zrównoważyła zapowiedź przemian. Już nie jest ta powieść tylko obrazem słabości, zdrady i upadku, już nie jest tylko tragiczną satyrą. Jest epiką sprawiedliwą.' Wilhelm Mach - "Nowa Kultura"