Między widzialnym a niewidzialnym:

Twórczość Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, cała przesycona różnorakimi odniesieniami do sztuk wizualnych, stanowi szczególnie atrakcyjny przedmiot dla badań nad wzajemnymi związkami sztuki słowa i obrazu. Praca wykracza daleko poza wąskie obserwacje i jest pierwszym systematycznym opracowaniem tego zagadnienia. Autorka wpisuje swoje rozważania nad obecnością sztuk plastycznych w twórczości Grudzińskiego w tradycje badań z zakresu korespondencji sztuk, wybierając wspólne dla literatury i historii sztuki kategorie obiektywizujące doświadczenia artystyczne. Tymi kategoriami są: widzenie, kolor, światło oraz różne postaci ekfrazy. Każdą z tych kategorii autorka omawia nie tylko w kontekście historii sztuki, ale też antropologii, historii idei, kultury oraz historii literatury, w wielu i fizykalnych, i symbolicznych aspektach.