Wstęp do teorii sterowania procesami w przedsiębiorstwach

Teoria EPC3 (Theory of Enterprise Process Control), jest formalnym opisem struktury i zasad działania zintegrowanych systemów zarządzania i sterowania bezpośredniego procesami w przedsiębiorstwach. Systemy EPC są zintegrowanymi, dyskretnymi w czasie, systemami sterowania procesami biznesowymi i bazowymi na wszystkich poziomach organizacyjnych przedsiębiorstwa i jego otoczenia biznesowego. Są to nie tylko kompletne systemy EPC, obejmujące całe przedsiębiorstwa, lecz także ich podsystemy, np. system zarządzania zaopatrzeniem przedsiębiorstwa, system zarządzania linią produkcyjną, system sterowania poziomem cieczy w zbiorniku itp. Teoria EPC3 zawiera między innymi pierwszy cybernetyczny model zarządzania procesami biznesowymi, w którym procesy biznesowe są nie tylko obiektami sterowania, ale i systemami sterowania swoimi procesami podrzędnymi, czyli czynnościami biznesowymi. Proces biznesowy jest definiowany jako system sterowania uporządkowanym zbiorem czynności biznesowych, przetwarzających produkty biznesowe, czyli zasoby materialne i/lub usługi, w celu zaspokojenia potrzeb konsumentów, albo innych procesów biznesowych. Czynność biznesowa jest procesem biznesowym niższego poziomu, albo procesem bazowym, który nie ma czynności podrzędnych. W systemach EPC sterowanie jest zdecentralizowane w hierarchicznej strukturze organizacyjnej i w wielostadialnej strukturze związków między procesami dostawczymi i odbiorczymi. Co więcej, ten zdecentralizowany system może obejmować nie tylko procesy workflow w systemie zarządzania całym przedsiębiorstwem, lecz wszystkie procesy biznesowe - produkcyjne, przygotowawcze i zarządcze, ze wszystkich poziomów organizacyjnych przedsiębiorstwa.