Muzyka programowa XIX wieku:

Muzyka programowa XIX wieku jest fenomenem historycznym ściśle związanym z romantyczną ideą korespondencji sztuk. Ta idea umożliwia kompozytorom stworzenie dzieł instrumentalnych, które mogły być interpretowane przez publiczność w kategoriach pozamuzycznych. Celem pracy jest syntetyczne przedstawienie problemu XIX-wiecznej muzyki programowej, zarówno poprzez rekonstrukcję jej założeń teoretycznych, jak i poprzez zaproponowanie adekwatnej interpretacji utworów muzyki programowej. Te dwa cele wpłynęły na układ książki, która składa się z dwóch części. W części pierwszej, zatytułowanej Idea, zostały przedstawione najważniejsze problemy historyczne i teoretyczne związane z muzyką programową. W części drugiej, zatytułowanej Interpretacja, zaproponowano teorię reprezentacji muzycznej, która następnie umożliwiła dokonanie interpretacji muzycznych dzieł programowych. Ten typ interpretacji opiera się na wykorzystaniu pozamuzycznych programów przedstawionych przez kompozytorów w funkcji elementu organizującego strukturę muzyczną dzieł.