Życie i żegnanie:

Książka, którą tu przekładam, jest odpowiedzią niewielkiej grupy przyjaciół na prośbę, z jaką się do nich zwróciłem. Próbuje oprotestować znikomość życia. Jest też ujrzeniem owego życia z perspektywy żegnania. Oprócz tu piszących, zapewne są też inne ooby, które chęnie by skreśliły kilka słów, są jeszcze przyjaciele, jest rodzina. Przepraszam, jeśli się do nich nie zwróciłem. Będę czekał na ich wspomnienia. Także wybór zdjęć i dokumentów nacechowany jest doraźnością, praktykowaniem chaosu. Jeśli te okruchy się komu przydadzą, dobrze. Jeśli nie, proch na tym nie ucierpi. Witold Kaliński (Z okł.)